Sa wala pa masugdi’g limpyo, gisud-ong nako ang nahabiling kaguliyang
sa kuwarto sukad sa akong pagbalik
gikan Cebu. Sa gabok nga estante
ngadto sa angso sa banyo, baligho gyod
nga nagbarog pa ang kabinet kilid sa higdaanan.
Giabli nako ang hunos ug ilawom sa lawalawa
ug mga papel nga kinum-os, napalgan ang daan
nga mga daang kuwaderno nga tag-diyes pesos pa
kaniadto. Diha sa pahina, ngilo na sa dunggan
ang mga huni ug berso nga namugna
gikan sa mga malaay nga gutlo, mora’g kuro
sa mga anay nga nangutkot sa dulom.
Huma’g nanaw-nanaw sa palibot, igo ra ko
mipahiyom. Sa tanang wala mabantayan
sa dugay nga pag-inusara, nagkatin-aw
ang mga posibilidad samtang nagtutok ko
sa tipak ug lama sa samin. Hinuon, naa pa
ang kahimuot sa kagubot, nakaingon ko
nga lahi tong tawhana ang nakapuyo
diri sa una. Medyo limpyado na ko karon—
medyo. Sa tanang naamgohan sa higayon,
nahimuot ko’g hunahuna sa hitsura
ining kuwarto inig human sa pag-ayo,
pagpuli, pagpanilhig, ug pagpanarapo.
Ayom-ayomon kon unsa pa’y puyde
magamit ug ilabog ang mga dili na
kinahanglan. Unta ang resulta
ingon kahayag inig tukas sa kortina,
ug ang kalag mahimuyo sa kapresko
sa lawak. Inig makapanghupaw ko
sa kalinaw, unta puhon motungha
ang kadtong idlas nga balak
gikan sa kinauyokan nga suok
sa dili pa kini moikyas sa tinghagok.
-- TON DAPOSALA
Cagayan de Oro City, Philippines