Mihagyong lang ang mga balhibo sa panahon nga
wala na’y paglingi sa mga batang kanhi malipayong
nangambak-tugsaw, wala na’y ganahang maminaw
sa ilang mga agik-ik ug hugyaw kay dugay da kining
nikuyog sa bul-og nga misagol sa kaparat…
Ang tiniti sa dugoong-duga inanayng midailos padung
sa hangol nga bukana, apan giwaling-tubtob na
ang lunhaw nga tapis sa kaulayng inampingan,
ang pagpasipala hinok nga pagpuril sa mga hugpanan
sa kalaw, ug gagmayng mga pako. Ug wala’y
umoy ang pakigbisog batok sa mga mapasipad-ong
nagpabutirik sa kaugalingon, gitahan na ang tanan;
ang miagayng kinabuhi punga na nga ginhawa
sa
mananabtan, hubo na ang tinubdan, ang basa
nga
inampingan usa na lang ka liki nga naughan.
Nabilangkad ang dakong samad sa inhustisya gikan
gilapa-lahap ang bas ug bantilis, sugod sa demano
nga
gihakot sa taro, ug karon bulig na sa bakho,
suspetsado
sa los desaparecidos: mga burod, uwang
ug ladyagay
nga lugway unta pagpapuot
sa mga agipo sa abuhan.
Tingali lubog pa
sa dalunggan ang panghupaw
apan basin
motin-aw ra unya ang kalanog niini diha
sa kalit nga buagas— sinyas nga pakngon na
sa kampanero ang kampana sa kasob-anan…
-- CARL B. MANTUA
Baybay City, Leyte, Philippines
No comments:
Post a Comment