kining sabaw sa diwit-diwit

Balik-balik ang storya ni Papa
Matag panihapon. Kaniadto,
Inig kahubog, bunot dayon sa sundang
ug hagiton ang mga bituon og rambol.
Ang buwan kuno talawan,
Gahiyong-hiyong ang tinan-awan.
Mahitimbakuwas man gyod
ang kawayang lantay og mabungkag
ang kinumo nga lagong sa baba
sa galon sa tuba. Ang silingan
mamintana dayon sa kalisang.

Matag hata ni Papa og kumo
Ngadto sa iyang kagahapon,
Mohapa dayon ko aron higupon
Ang sabaw sa tinuwa
Nga adunay bulok sa puthaw
Sa nalanayng panit sa Diwit-diwit.
Lagmit makalig-on ni’g tuhod.
Tugkan tingalig sapang
Ang akong mga kabukogan
Ug manglugsot ang mga sima
Sa akong tudlo ug kinumo
Sama niadtong pungot nga bayani sa sine.
Lagmit mamuliskad ang akong kaisog
Sa gamhanang sabaw nga halang pas’
Pagmahay sa tiguwang.

Sa akong pagyanghag ngadto sa akong amahan
Milapos sa buslotong bungbong
Ang akong panan-aw. Lagmit didto usab
Namintana ang mga tabili nga nalisang
Matag hulbot niya sa tayaon niyang sundang
Sa di pa kini mahapla sa abuhan.
Ah, wan-ay panuhod ang katipunero.
Mokalit kini’g katanggong
taliwa sa iyang sugilanon. Magpuli-puli
na lang mi’g higop sa among sip-on.
Puhon, pintorahan na lang nako'g
sabaw sa Diwit-diwit ang iyang lungon.


-- JANUAR E. YAP
Cebu City, Philippines