Kahibalo ang mata kon unsa'y umaabot
Ug busa igmat
Kining nanalipod sa kaugalingon--ang tabon-tabon
Mahimong sama kanipis sa sida,
Bilo nga labaw pa sa taming,
Apan atubang sa
Paspas gasingabot nga dagom
Kun hagsa nga tubig, o
Halok, kini motak-op sa kaugalingon,
Unya ang handurawan
Mopuli, kon dili ang katulogon--
Wala, gani, molukob
Sa gakipatkipat nga tabon-tabon nga paspas
Labaw pa sa gapungasi nga damgo
Sa uwan.
(gikan sa Inenglis nga balak, "Why I Wear Shades")
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas,USA
Topeka, Kansas,USA
1 comment:
The eye knows what’s forthcoming
And so instinctively
Defends itself—the eyelid
May be as thin as silk,
A veil more than a shield,
And yet in the face of
A fast approaching pin
Or falling water, or
A kiss, it shuts itself,
Then the imagination
Takes over, if not sleep—
Nothing, in fact, will close
The fluttering eyelid faster
Than the inexorable dream
Of rain.
Post a Comment