Ang pulong nga “ting-init” kay gamiton karon isip pulong sa lihok. Wa nay moingon nga “Paaboton tika sa panahon sa ting-init” o “Sa pagkunhod sa tubig sa sapa, ang tanang nataltagan og dahon moluhod sa ting-init.”
Kastigohon, silotan sa latigo sa dila ang magsusuwat o istoryador nga masayop og litok. Idangdang sa gabukal nga kawa, igaid sa gaasong pugon.
Pureso ang mag-uuma moingon na karon: "Giting-init sa langit ang pinugas kong mais." Sa karaang abtanan pamation ta ang hunghong: "Sibog dinhi, langga... kamingaw ko iting-init." Ang hubog ug brokintong abogado tugtan nga manghasi: "Ang di papildi og broka moting-init sa akong pistola!"
Ug buk-on ta paghubad ang tubag ni Kierkegaard kabahin sa magbabalak: "Usa siya ka magul-anong tawo nga misulayg tago sa kasakit sa iyang kasingkasing kansang mga ngabil haom ang pagkatakdo nga ugaling manghupaw siya ug motiyabaw, mating-init mo ang matahom nga awit."
Tinahod nga higala, ang balak kon ipating-init molagiting. Paminaw, pamatia, pating-init.
-- ADONIS G. DURADO
Rome, Italy
No comments:
Post a Comment