Hayag kaayo ang kalit nga pagkayab
sa iyang itom nga sayal, ug ang sidsid ini--
gihipos niya luwas sa baha
sa iyang paglabang-- igo na nga nipapas
sa gakalapok nga mga panganod
tadlas sa akong tinutokan. Sa atbang,
gahuwat siya'g kasakyan. Wala'y nihunong.
Gakisi-kisi ang kilat. Gibikog na pod ko'g
paabot sa akong kasabot nga magdungan mi
og panihapon. Hapit na alas dos, apan
bisan wala ko niya tungaha, humok ra ko
mopasaylo inig makalimot na ko unya
kon giunsa paghabwa ang akong kagutom,
kon giunsa pag-anod ang akong kaugatan,
kon giunsa pagsugwak sa akong katugnaw
dihang galutaw ko sa singot sa hinanaling
hilanat sukad ang babayeng wala'y relo
nibalik, nangutana kon unsa nang orasa…
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas, USA
No comments:
Post a Comment