Ang siga sa bulan
Misabay sa mga nagdagang mananap sa kalasangan;
Misunod sa mga naglupad nga Manghak sa kahanginan;
Nagpatingkad sa mga dahong nahibasa gumikan sa luha
Sa mga bituon sa kawanangan.
Nihalok sa akong panit.
Nisunop sa namugnaw kong kalawasan ang kainit.
O, nagsigang bulan, dili ka malikayan!
Midagayday na sa akong kaunoran ang mga tan-aw mong
Makadani.
Sa imong kaanyag, milanog sa kalasangan
Ang mga hinagunghong nga daghong sa kahidlaw.
Apan, pamati!
Saksi ang mga nagdukong punoan sa hagawhaw
Nga pagtubod sa kalipay.
Ang mga mananap nga nakasaksi ug ang alingising
Nga mga langgam sa yuta, nagkapagkapag
Sa nahimong paglagpas.
Dag-om.
Karon adunay laing katalagman nga moabot
Nga sama ka makahahadlok
Sa pagngulob sa dalugdog.
Apan sa higayong ako maghandom
Sa mga taknang nagsiga pa ang bulan,
Nakamata na lamang ako sa mainit nga hikap
Sa adlawng' mikusi sa akong panit:
"Bangon! Giabrihan na ang langit."
Ug midali ako pagpahid sa di mapugngang tulo
Sa pag-antos sa nawalang bulan.
-- MARIANNE HAZALLE J. BULLOS
General Santos City, Philippines
No comments:
Post a Comment