“Humans have walked/ on the surface of the moon,/ but we still haven’t been/ to the deepest part of the ocean.” -- Tomoko Ninomiya.
Nagbag-o na an nga tanan, labot la san kadagatan.
An asin, an balod, ngan an grasya nga ginhahatag
san lawod. Mao an ginbibinalik-balik san kinabuhi
nga tinatag-iyahan na san langsa. Diri pinapaglan
an nadupa nga palatik san pagkapyot san katig
nga nagsusurusaliwan paghiram-os san burublag
nga mga bura. Padayon an ulaton nga plywood
san paghangkop ngadto san samaron na nga kasko
san iya baloto. Sinukol na niya kun pira kabugsay
ngadto san lugar nga iya pirmi ginpupunduhan.
Haluag an dagat nga nanginginahanglan san gi-utan.
Sa kahiladman, may-ada diri maaabot an iya kawil:
An mga plato, nga san lamisa diri na mahaharukan;
an espada, tikang san aragway nga waray kahumanan;
ngan an mga saad nga waray makaabot ngadto
san ginsaaran. Iginpapasangilan la san pagkalutaw
san lubi, paklang, ngan tsinelas nga waray kayang-kayang
an iya mga inop mahiunong san tiil nga naipit san bato.
Ginpapakli san kasirom san tubig an napipiksi
na nga panit. Nag-aaragaw san mga tinae tikang
sa butod nga tiyan an kaisdaan, sugad san pagkukot
nira
san paon. Sa numero nala makikilala an ira nawong.
Pero ananuhon pa man kun inundangan na an pag-ihap.
Sigi la an paglimas san tubig nga nasulod sa iya sakayan–
an kalibotan kun diin may nasisibad nga mga handumanan.
-- REYNEL M. IGNACIO
Calbayog City, Samar, Philippines
No comments:
Post a Comment