Kahulogan karon sa piyesta dinhi, apan wala koy ganang mosaulog. Ikaduha na rong gabii nga dili ko makatulog dayon tungod sa panghitabo sa amo, labi na sa Batong Kaluha. Ania, isugid ko.Sa pagbalikbalik nako sa among lungsod sa Adlawan wala kaayo ko makahapit sa may dagat kay kini laging magsigeg tumod og utanon sa Carbon, wala nay panahon nga magtutampisaw didto. Dili sama sa kaniadtong bata-bata pa ming tulo ka magsuon ug buhi pa silang Tatay ug Nanay, kinsa maoy nag-atiman sa among gamayng negosyo, kay magsige mig salum-salom sa Look dili kay makausa o makaduha ra sa usa ka semana apan hapit gyud matag adlaw. Kay lagi duol man ang among gipuy-an sa baybayon.
Mas kanunay man gud mi didtong magtiayon sa siyudad kay sa amo sa probinsiya sulod sa pipila ka tuig samtang nagdako ang mga bata sa kilid ni Annie, akong manghod nga nabiyudag sayo ug nga walay kaugalingong anak. Siya na lay akong gibinlan sa mga bata kay si Nadia, ang among kamanghoran, mibalhin mag puyo sa Iligan kuyog sa iyang nabana... ([PADAYON pagbasa pinaagi sa pagpindot sa ngan sa magsusulat sa ubos.)
-- ERLINDA K. ALBURO
Cebu City, Philippines
No comments:
Post a Comment