kanaas

Langit sa ibabaw, dagat sa ubos. Sa layong unahan nanglupad

ang mga langgam sa kabuntagon, habig sa habagatan kon mag-atubang ka sa migitib nga adlaw. Sa ngilit niining halapad nga pangpang mibuhagay ang kanaas nga gihambin sa kahiladman, naghakop sa kaisipan nga giganoy na unta sa kalimot kon dili lang tungod sa panaghoy sa hangin ug inanay nga pagbuswak sa buhilaman. Ang pasundayag sa akong panahon natingob diha sa usa ka babaye nga nagsayaw og kompas nga sayaw samtang nagpintal sa nagkayabkayab nga panapton nga naglimin sa naglutaw nga hawan, nga gidat-ogan sa masigkadaplin og nagbuntaog nga mga bato. Nagsugod siya sa walang bahin paingon sa tuo, gikan sa itaas paingon sa ubos, samtang nag-atubang sa migitib nga adlaw. Nahiabot ako samtang siya nagbarog daw estatuwa, ang iyang buhok gihuptan sa nanaghoy nga hangin sa baha-baha sa kabuntagon, ang akong mga tiil natarok sa daplin daw sa tubig kansang kanaas gihambin sa kahiladman. Morag diha pay uban didto nga nahilakbit sa talan-awon, nga hayan nagmugna usab og ilang mga asoy nga wala maglakip kanako nga gihakop sa kagubot nga bag-o ko lang gibiyaan, ang akong panumdoman gidat-ogan sa masigkadaplin og nagbuntaog nga mga bato. Sa walay puas nga paglabay sa panahon ang nagkayabkayab nga panapton sa adlaw ug gabii hayan nasaksihan usab sa uban. Langit sa ibabaw, dagat sa ubos. Sumala sa sugilanon. Sa pag-abot sa panahon nga ako mobiya na, nagbarog pa gihapon siya taliwala sa iyang kalibotan sa kansang kawalaan ang akong kaisipan gihuptan pa sa mga langgam sa kalimot ug giliminan sa walay kamatayon nga kagubot atol sa pagbuswak sa buhilaman.


-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO
Koror, Palau