11.11.2018

dihang gibarang ni nang melda si nong digong


Suwayan kuno nato pagsuyop ang lumay 
nga alimyon sa kanhing Rosa sa Tacloban. Paghilom diha,
paghinay! Kuyaw unya’g katilaw ka’g sunggo inig
lukapa. Paaka imong pahiyom kon dili nimo
matulon ang iyang giyamyam  
kabahin sa kahayag: 
                                     Ang maayo, ang matuod, ug ang maanyag.
Malawos bisan ang adlaw, angay 
ilakip sa mga gidaoban. Wala’y pasayloon 
ang kagabhion. Dayag kini diha sa iyang mga kunot lahos
sa pinintalan niyang ngabil nga labaw sa dugo 
ang kasinaw. Pwera gaba, bagulbol pa niya  
mahitungod sa salamangkiro
                                                      nga salikwaot sa iyang panan-aw
lahos sa palasyo diin kanhi ang iyang 
pinanggang Ferdie dili buot mawani 
ang lubot, tapot sa trono, hangtod gitunglo 
silang duha, gihinginlan. Pastilan, maabo pod baya
ang kalunhaw. Ug bisa’g gakuyanap ang gabon,
kalambigit sa alimungaw—
                                                  tugnaw nga aso, panit sa anino— 
ni kanhing Rosa sa Tacloban, tultolon niya 
ang kahingpitan sa iyang gihanduraw. Galanog-
lanog ang nalubong nga hunghong sa mga gamot 
ug mga bukog. Gahom sa pagtiniil ang iyang
paglayat sa gaalisngaw nga kawa 
alang sa pakigtigi 
                                 sa kadaot, kabakakon, ug kalaksot sa yawa. 


-- MICHAEL U. OBENIETA 
Topeka, Kansas, USA

No comments:


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.