(kang Frank)
Takdi ko sa kalawom sa imong katulogon
ang imong gininhawa motayhop sa layag sa sakayan
ug modala kanako sa bisan asang isla
layag nga puno sa mga halok sa hangin
unsay imong gidamgo niining tungang gabii?
Buot kong makigdulog nimo sa mamingawng mga dapit
diin madungog nato ang pagkapulak sa usa ka
layang dahon sa langob sa kakahoyan
ug mohunob ang unang kangitngit sa tabunok nga yuta.
Ang pag-inusara hait pa kay sa pinuting duhay suwab;
kabug-at niining pagka-ako
nga gipangadoy ko ang kapukanan,
alimpulos nga mogun-ob niadtong mga tinukod
ma-syudad, salag,o pantalan.
Ug ako dili na ako,
labaw pa niana,
labaw pa gyod niana,
ako usa ka babaye nga hulma sa tanang kabayen-an
sa tingtakdol sa buwan.
Pahuwama ko sa katam-is sa imong panan-aw
sa imong dila ang kanunayng
pagpanggitib sa mga liso,
sa imong mga mata naglumba pagpamulak ang mga rosas
sa walay pagpanumbaling,
sa walay paghulat.
Gaksa ako ug gakos sa tinggutom
sa tanang gabii, sa tanang kayugot,
Mugnaa ako ug usab,
ug usab, ug usab.
-- ESTER TAPIA
Kathmandu, Nepal
No comments:
Post a Comment