Maot ang Dagway sa Mangkay
Talis tungang-gabii ug alas tres
sa kaadlawon, iya kung gituok samtang
gahinanok. Ug sa kalit nakamata ko
apan tulog gihapon. Usa kini ka urom,
matod kos akong kaugalingon. Ngil-ad
ang iyang nawong, nagkusmod,
kunot ang agtang, ang iyang simod
samas kibot sa bantres nga himungaan.
Apan ang iyang mga kamot kusgan
susamas mga kuma sa haribon, ug ako
ang unggoy nga iyang gustong kaunon.
Nag-ampo ko og Amahan Namo
nga walay puas hangtod iyang gibuhian
ang akong liog, ug ako nakaginhawa.
Bugnaw ang Kamot sa Inaahan
Sa balay sa akong higalang si Peaches
naa silay bisita nga talagsa ra makit-an:
usahay sa hagdanan, usahay sa kusina,
usahay sa sulod sa estante nga puno
og mga libro. Ang mga manghod ni Peaches
ang kanunayng makamatikod sa babaying
naka-panwelo. Segun sa sugilanon,
gilugos ang babayi kaniadtong panahon
sa mga Hapon, naburos, dayon namatyan
sa iyang bag-ong himugso, dayon naghikog.
Usa ka gabii, nahisgutan namo, uban
ang among amigong si Jess, ang kaagi
sa babayi, ug kalit ang panit sa akong bukton
morag giyab-an og yelo sa iyang paggunit.
Lunhaw ang Panit ni Dodong
Samtang gisaulog namo ang kaadlawan
ni Nerisa sa iyang terasa, sa pikas
balay nanglili siya sa bintana. Hilaw
nga mangga ang iyang nawong,
mosaka ug mokanaog sa akmoanan,
morag gusto kaayong makighadla
sa tulo ka tawo nga makakita sa iyaha.
Ako untang awaton ang iyang lihok,
apan tambag ni Gazelle, ayaw Sir,
kay basig mahimuot kaayo si dodong,
mokuyog unya na sa imoha sa pagpauli
ug makigdula hangtod mahinog
ang iyang kalipay, hangtod mahurot
ang imong kusog sa usa ka bangungot.
-- RALPH SEMINO GALÁN
San Juan City, Metro Manila, Philippines
No comments:
Post a Comment