"and pomegranate of flame"
-- Octavio Paz
Duyog sa tanang kaanyag ug sa tanang kahibulongan,
Hikaplagan ko ikaw kuyog ang bugnawng mata sa ulan.
Miawas ang lumot sa kilumkilom.
Sa imong kaawason nga pahiyom.
Mibuhagay ang kagabhion diha sa imong nataran.
Mibuhagay ang kagabhion diha sa imong nataran.
Ang asul kong anino, ang luspad kong kaugatan,
Ang bugnaw kong dugo, anaa sa agtang
Sa lapad mong pus-on nga daw kawanangang
Gabuno, ug tungod niana nahimamat ko ikaw--
Naligo sa suba sa tungang gabii kong pagduhiraw.
Sa imong bat-ang, nahimong dakong lawod
Ang kangitngit. Usa na ka mitna sa lamat
Ang imong pus-on. Sa imong dughan aduna’y migula
Nga mga alpabeto; sa imong baba mituis
Ang nikilado mong dila, ug pinaagi sa giimbentong
Silaba sa inalisngaw sa imong gininhawa, sauloga
Ang mga tigmo ug tanghaga nga nanuksok
Sa imong ilok ug bugan. Huboon nako gikan
Sa imong lawas ang gisul-ob mong sihag
Aron ang kagabhion dili lamang matapos
Sa pagpadunghay nianang imong buhok, ug dayon
Niining gutloa ako usa na sa imong mga sulogoon.
Busa, ania ang pagbuhagay sa akong mga kamot
Ug ang paghuyohoy sa akong mga tudlo. Hinaot
Kini pasagdan nimo nga momapa lapas
Sa imong panit. Pasagdi ko nga mangahas
Pagsudlay ang imong buhok sama sa pagsuyod
Sa dagayday aron imohang masabtan na gyod
Nganong— sa dili pa ang banagbanag mobukad—
Magdanlog kanunay kining akong palad.
-- LEONEL QUILLO
Malalag, Davao del Sur, Philippines
Malalag, Davao del Sur, Philippines
No comments:
Post a Comment