kang Marjorie Evasco
Sa atong pagpasilong sa naglagiting
nga kainit sa adlaw dinhi sa nataran,
sa usa ka payag sa tiilan sa bukid
nadungog ta ang pagpakatulog
sa usa ka inahan sa iyang naghilak nga bata.
Sa akong pangdungog kang Saint-Säens kadto,
ang ritmo sa iyang laylay,
ang pagsaka-kanaog sa iyang tingog,
ang pagbayaw pagyukbo sa mga nota
subay sa mga lugot ug mga bungtod sa piyesa.
Uy, duna'y maayong tig-awat sa maestro,
nga wala gani masayod sa tuboran
sa mga porma sa mga awit ni Saint-Säens.
Ug miingon ka,
Dili uy, dili man na Saint-Säens, kon dili
kasagarang awit sa tanang mga inahan dinhi,
nga mohupay sa hilanat,
ug daman sa tanang kabataan dinhi.
Gihunahuna ko si Saint-Säens,
ug unsa'y kahupayan niining payag nga kogon,
nagkagidlay nga amakan,
mga buslot sa kawayang salog,
nga miyunyon sa pag-ug-og sa inahan.
Gusto ko siyang hinganlan
Liling o Corazon,
gusto kong sakmiton gikan sa kawad-on
ang iyang laylay, awit sa tanang inahan,
(ug tingali si Saint-Säens igo lang misuon
sa awit sa iyang inahan mismo…)
Buot kong hatagan og titulo ang iyang awit
kanang wala'y labot sa kasubo,
wa'y labot sa kakawang, sa kakulang,
sa gipanunod nga hulaw ug tinggutom.
Apan ang akong ilusyon kutob ra didto,
dinhi niining kinabuhia,
diha ra siya kutob sa mga bantawan
sa nagkalarag nga kawayanan,
sa kaawaaw sa kabatoan sa wala'y dugos nga yuta,
sa duyan sa gising lampin,
sa higot sa higot sa pit-os nga pusod--
tingali sa sunod nga kinabuhi, Marj, o sa sunod o sa sunod…
-- ESTER TAPIA
Nordrhein-Westfalen, Germany
No comments:
Post a Comment