“Today in my heart a vague trembling of stars, but my way is lost in the soul of the mist light lops my wings, the hurt of my sadness moistens memories in thought’s fountain..." -- Frederico Garcia Lorca
I
gipas-an sa uhong sa agusto ang mga lusok sa uwan nga mingtugpa sa iyang alimpulo: ang yamog gikan sa dahon sa bayabas bugnaw nahisama sa simod sa irong gihubak: mibunok og hinanali ang ulan; nabasa ang estante nga duwaanan sa mga bata ug nahimo kining mga kontinente sa mga sapa-sapa diin sa matag labyog sa gutlo, managsanghiray sila hantod sa nahimong lim-aw nga karon giambak-abakan na sa mga batang nagpasinguwan duyog ang ilang lumalabayng kabatan-on.
II
sa matag bisita sa handurawan adunay yam-is nga kagahapon nga gipalaman sa linungkaob sa ulan, ikahimuot ta nga adunay mga katugnaw nga ikadalit ang uwan nga mopabinhod sa atong mga tangkugo ug dugokan, ang mga lapok nga namilit gihapon sa atong lapalapa karon, ang atong singot ug laway nga mingsagol sa tubig ug midailos paubos sa atong mga pusod, ang pangos nga gilimod ta lang ang kahapdos ngadto sa atong mga inahan, o kaha ang atong nabasang biste ug karsones nga mipilit sa atong lawas kaniadto nga karon, gisab-ilay na lang nato sa pantaw sa atong panumdoman.
III
hangtod sa kataposang adlaw sa atong panaw mahanduraw ta kining tanan. Kalaki ta lang. Ug katong tsinelas nga sayon-sayon ra nato pagtunob ug paglabaylabay, naa gihapon sa estante, matag bunok sa uwan magpadayon gihapon siya sa iyang paglutaw: tsinelas nga gitabilan ta og panapton nga atong gikortehan og mga ngalan.
-- LEONEL QUILLO
Malalag, Davao del Sur, Philippines
No comments:
Post a Comment