Gisulat ko kini sa akong pikas
sa mga
rehas. Gisulat ko samtang
sa laing
pikas gisulat ang akong silot.
Di na ako makagawas pa pag-usab
ngadto sa kanhi kong kalibotan.
Hinoon, daw kana maayo, kay
di ko na man mausab pa pagbuhat
ang sama
kong mga kasaypanan.
Ulahi na alang sa mga pagmahay.
Di ta gani maingon nga tingali’g
nahitabo lang nga didto ako sa sayop
nga dapit, sa sayop nga panahon.
Kon ang
tumong sa pagsilot kanako
mao ang
pagbawi sa akong kinabuhi
sirbing
akong bayad, kana usab dili
husto.
Kay unsaon man pagbawi
niadtong
wa ko gyod mapanag-iya?
Kon unta
gihatagan pa ako’g higayon
nga ako gyod ang nangunay pagdumala
sa akong
kinabuhi, makaingon unta ako
nga ako
gyod ang tinuod nga tag-iya.
Apan wa
ako tugoti niini. Mao’ng
ang
akong kinabuhi dili gyod akoa
ug di ko
ikasubo kon kini bawion.
Na,
hangtod na lang dinhi. Wa nay
kinahanglan nga mangayo pa ako
sa inyong mga pasaylo.
-- URIAS A. ALMAGRO
New Berlin, Wisconsin, USA
No comments:
Post a Comment