Kaniadto,
maguba dayon akong nawong
kon tawgon na
ko ni Lolo aron tupihan.
Mao ra’g
mangambak akong buhok
sa pagdumili
nga maputol sa hait niyang gunting.
Kurog na man
intawon ang matag agi sa iyang hagbas,
ug kabang na
ang hagpat sa iyang labaha.
Kusgan kaayo
iyang tumong—
dili siya
mosugot nga matapos ang adlaw
nga dili
mabagos ang alponsino sa akong pihing nga ulo.
Nakahuna-huna
pod nuon ko kon unsaon kog bugal-bugal
sa akong mga
kadula inig huma’g tupi.
Ug milabay
ang pila ka tuig, nibalik ko
sa balay
nilang Lolo. Pagsud-ong palang nako sa pultahan,
akong
nalilian ang iyang gamit pangtupi:
nagbisti og
abog ang gunting,
nagtapis na’g
taya ang labaha.
Wala tuyoa
akong nakalot akong ulo, nakahinuktok
sa kahiamgo nga
taas na og tubo akong buhok.
--JESSREL E.
GILBUENA
Bantayan,
Cebu, Philippines
No comments:
Post a Comment