Ang kamatayon
diay mao ang pagpangagiw sa mga pulong
nga,
kaganina, kutsilyong nanggipingki sa matag tutho
sa atong
baba, o bombang gibukhad sa dila nga mipabuliskad
sa atong
samad, o tangong mitagdok sa liog ug gusok,
o kuko nga
mikuniskunis sa unod natog kahiamgo.
Nanghigda
kita karong nagtupad apan sama sa giuwang
kita sa
tagsa-tagsa nato ka lubnganan: nangamig
nga panghupaw
ang huyuhoy nga giunto sa abli tang bentana
ug gaumog nga
lumot ang atong gininhawa.
Unsa kaha’g
moligid ka simpig kanako aron hangpon
ang gihambin
tang kasilag, pagpamahay, gugma?
Modalid kita
pag-usab sa pig-id natong mga tambid.
Unya,
mangabaligtos ang balhibo sa atong bukton,
bitiis ug
tiil; maglubid-sumpay ang atong buhok hangtod
mabubod kita
ngadto sa usa ka putos nga bakukon.
Ug human ning
maong gutlo, atong pawson ang nagsiot
nga
kangitngit sa atong pilok ug tudlo. Manggawas kita
sa gisul-ob
tang sapot sa bag-o natong bulok ug panit.
Inanay natong
bukharon ang duha ta ka mga pako—andam
nga tay-ogon
sa kapakapa ang namungpong nga kahilom.
-- NOEL P.
TUAZON
Dauis, Bohol,
Philippines
No comments:
Post a Comment