Gibarang ka, dali niyang sulti human lawayi
ug hapuhapi ang akong tiyan.
Aron mapugngan ang delikadong lugdangan,
usa ka dinaliang kasabotan ang gihimo
ug gipahukom ko niyang sundon.
Ibakos nga habak sa akong hawak ang gitunol
niyang anting-anting: basiyo kini sa M-16 nga bala
nga gisudlan niyag pinulbos nga nagkalainlaing
bato, bukog, dahon ug agiw sa orasyon
nga sumpay sa iyang dila batok sa di makitang kaaway.
Antoson ang pakighilawas sa kapikas,
kun ang pagpamiga sa tanghaga, kun modimdim og alak,
kun magtampisaw sa tubig,
kun, di ba kaha, pagpasinguwan matag Biyernes:
ang adlaw nga di siya manambal.
Kinasingkasing kong gisunod ang tulmanon.
Kay unsa man god diay mawa kon
di nimo supakon, sugyot sa mga suod nga higala.
Kining tambalan sa pikas balangay,
gihinganlan siya ni Nanay og Tambalang Pilo.
Mosalir kuno sa hangin ang iyang kalaki.
Kon moadto ko niya tungod kay
nagdilaab na sab ang kalayo sa akong tiyan,
sugoon niya ang Timog sa pinulongang
hinuwaman sa huyuhoy aron tunglohon
ang wa'y ngalan nga mamamarang.
Mahunghongan sad niya ang Dumagsa nga sukdon
ang bertod sa munyika og dagom aron
mabanabana ang pangontrang tambal.
Kon iya na ganing haplasan og lana sa lubi
ang akong tiyan, namaymayan niya
ang Amihan nga hakuton ang alimyon
sa buwak, tanom ug gininhawas dagat.
Maayo kuno kini aron mohupay ang naghuot
nga tinai, moundang ang kahigwaos.
Human ang usa ka semana, gibalita
sa itom nga kabakaba ang iyang pagbiya.
Nagbangutan lakip ang huros sa hangin.
Sugilon sa uban, gibawsan kuno siya
sa maligno human palayasa sa gisudlan.
Pangatu’g na mo kay lawom na ang gabii,
pahinumdom ni Nanay. Padayon, Manoy,
hangyo sa mga bata. Asa man ang anting-anting,
pangutana ni Ondoy nga naglingkod
sa tuong bahin sa taas nga lantayng kawayan.
Gibalik na nako sa sabakan sa yuta
diin siya gikan, sumpay nako.
Dihang akong gitultol og balik ang dapit:
nangabaligtos ang uhay sa mga amorsiko,
namukhad ang mga dahon sa hibihibi.
Dauis, Bohol, Philippines
No comments:
Post a Comment