Bitaw, mahimong molanog ang kahilom
diha sa kangitngit kon maaninaw ang katahom
sa kahayag. Gahapon sa hapon, gipakita
sa kalibotan ang iyang samad sa dughan
diha sa usa ka yagit nga bata gawas
sa karaang simbahan diin kita gatapok,
gaampo sa mga butang nga dili maato
sama sa tayaon nga mga lansang sa palad
nga buot natong ibton. Ug kanunay ang kaguol,
kay wa'y kutas ang kamatayon sa kinabuhi.
Sagad sa kabuntagon sa Domingo, samtang
gahigop ko'g kape, gihapit pod ko sa mga maya
ug gipaminaw nako ang ilang mga tihol ug kanta
nga dili gyod nako masabtan. Ug kana mismo
usa ka milagro. Nga kita naa'y mga kinutoban.
Usahay, mabati nato ang kapakyas sa kinatumyan
sa kadaogan. Usahay, gapasiplat ko sa Ginoo diha
sa aso sa sigarilyo nga akong gisuyop samtang
gahulat ko nga pun-on ang langit sa mga bituon.
-- SIMON ANTON NINO DIEGO BAENA
Bais City, Negros Oriental, Philippines
1 comment:
So far this is the poem you've written in Bisaya love-love. I love you so much!
Post a Comment