Nasayod ka-- moabot ang pagbudhi inig gabii,
mokamang sa ilawom sa imong panit, mokutkot
sa iyang kabag-on aron mahabilin ang nipis
ug humok nga unod
sa lain nimong kaugalingon.
Inig luno sa mga balahibo sa kanhi
ikaw, mahimugso imong kalag ug motuyok kini
sa mga nagsubong dalan sa dakbayan, mangita
sa tanan nimong sinalikway nga nahidlaw
sa imong hikap sama sa pagkuyos niini
kon matandog sa adlaw.
Ug sa dihang wala siya'y makit-an, sukwahi
sa imong pangagpas, dili siya maglingkod
ug manampiling. Kay nianang taknaa, manggawas
ang mga pulong sa kapungot gikan sa iyang itom
nga baba: mga pulong nga nagpaghot
sa hamis nga kahilom. Dili siya manumbaling
kon kinsa'y makabati. Kay nianang panahona,
milupad na siya, nagmaya halayo sa imong
kinumo nga kaugalingon.
Inig mata nimo sa buntag, usbon
ang pagkabuak-- mohunob ang mga tinagsip
sa imong panit ug magtipun-og sa layo
nga paghuwat sa pagtapok sa kadulom.
Andam ka na ba sa pagtubag? Karon
nga nasayod na ka sa imong laing
kaugalingon, sama sa imong nasayran
sa sinugdanan pa, andam na ba pod ka
pagtugyan ini sa kahayag?
-- MA. CARMIE FLOR ORTEGO
Talalora, Samar, Philippines
No comments:
Post a Comment