kabisdak: dihang gibilin ko tumoy sa pukot

6.30.2015

dihang gibilin ko tumoy sa pukot

tungod sa pangpang sa talima—

diin sagad mokawas si lapulapu

kon mamisita kang bulakna kaniadto,

diin may punoan sa buli

nga daw tinustos sa agta

nga batabata sa bantogan nga baylan—

aron pag-abog sa mga kiriwan

nga modugok samtang gisubay

sa akong amahan ang napulo ka luta

nga mitadlas latas sa luwas sa sta. rosa

nagpanglingi ko kay midagan akong anino

dunay gihunghong ang hangin

ug nangawaling ang palwa sa kalubihan

nag-alipasa ang mga bawod

nga naghapakhapak sa akong dughan

ug ang kantil nga akong gibarogan

nahimong lubos itom nga pultahan

nga abli alang sa tanang

nakatimaho sa akong kalisang

misuway ko pagtaghoy

apan gisumaysumay ko sa huyohoy

mipiyong ko ug gitugyan

ang akong kapalaran sa kalawran, apan

sa akong pagyahat sa kapunawan

nanalingsing ang kahayag sa kabituonan

nga napasapasa sa kabaybayonan sa mactan

ug ang mga bukya nga naglulinghayaw

misiga ang sihag nilang lawas

midan-ag sa akong matag lakang

ning kagumkom nga balas

misilaob ang sawog sa dagat

-- IOANNES ARONG

Lapu-Lapu, Cebu, Philippines

No comments:

hagit sa handurawan

"Reimmersion (in native culture) is not an end in itself; it is to define more clearly the native grounds on which the Cebuano poet stands, the local parameters of language and experience, toward the end that he can stand in the world confident in the singular value of his own voice...

To conserve and extend the resources to which the Cebuano poet is heir by enhancing the natural rhythms of native speech, cultivating the rich concreteness of dialect, and confronting the particulars of his social experience...

The Cebuano poet today does not come upon a language that is already there, ready to use; he has to recreate it not only out of the rawness of daily speech but summon out of language that which has already fallen away from common consciousness and use."

-- Dr. Resil Mojares,
"Cebuano Poetry: Looking Backward, Forward."

matod nila, mando nato

"What could I say at all without my roots?... What could I say without coming to ground?... and I took no journey other than the return."
-- Pablo Neruda

"And the end of all our exploring will be to arrive where we started and know the place for the first time."
-- T.S. Eliot

"The work of language deserves our greatest care, for the tongue’s fire may devour the world, or may light the way."
-- Scott Russell Sanders

"Memory that yearns to join the centre, a limb remembering the body from which it has been severed, like those bamboo thighs of the god… The personal vocabulary, the individual melody whose metre is one's biography, joins in that sound, with any luck, and the body moves like a walking, a waking island."
-- Derek Walcott

"We ascend, from the infinite pit of our perceptions, to the finite life of words."
-- William Bronk

salo-salmot

Ari mo! Ambi, atong tilawan ang imong tampo. Palihog ipadala lang ang tinagik nga balak ug sugilanon ngadto sa geemyko@gmail.com.

Kinahanglang bag-o pang haon ang mugna nga imong buot idalit. Ang tigpasiugda ug tigdumala (moderator) niining balayan gapanilap sa katungod nga mopili ug modumili sa tampo. Tugotan pod unta siya og higayon nga mosugyot pagdugang og asin kon matab-angan usahay, pasabwan kun paughan gamay imong hinukad. Mao'y tumong ining balayan ang mamugnaong paghalingay ug pagsaw-anay sa atong gidalit. Kon gibalibaran, palihog ayaw og tyabaw. Ayaw tawon pamaak. Lagmit wala lang mobukal ang lana sa tigdumala kabahin sa timailhan sa tinuod nga wakwak.

sa makausa pa

"Reimmersion (in native culture) is not an end in itself; it is to define more clearly the native grounds on which the Cebuano poet stands, the local parameters of language and experience, toward the end that he can stand in the world confident in the singular value of his own voice...

To conserve and extend the resources to which the Cebuano poet is heir by enhancing the natural rhythms of native speech, cultivating the rich concreteness of dialect, and confronting the particulars of his social experience...

The Cebuano poet today does not come upon a language that is already there, ready to use; he has to recreate it not only out of the rawness of daily speech but summon out of language that which has already fallen away from common consciousness and use."
-- Dr. Resil Mojares,
"Cebuano Poetry: Looking Backward, Forward."