Giecar
Nganong bisan karon mora’g kulang pa man gihapon
ang akong gugma? Kabalo bitaw ko lisod ang imong kagahapon. Apan, nganong nausab man ka? Lahi
man ko nila.
Kahinumdom ka kadtong una tang nagkaila? Mao to ang
higayon nailaila nako ang kinaiya nga naganahan nako sa imoha. Apan nganong
nalahi naman ka karon? Unsa naman ta? Gikapoy naka? Karon, nabati nako nga
lisod kaayo ko higugmaon.
Glemmel
Kanunay kong magbalhin-balhin og lugar. Lahi ang
ilang mga nawong. Usahay, magpabilin ang mga baho sa mga abog. Kasagaran, dili
tanang butang nako masigo, maong ang uban ibilin na lang nako sa karaan nakong
gipuy-an. Kon madimalas ko, mawala ang uban nakong mga gamit sa pipila ka tuig
sa pagbalhin-balhin bisa’g asa. Molahi na pod ang mga dalan nga ila-ilahon aron
lang makauli.
Sugdan nako sa pagpintal sa bungbong sa kinaunhang
adlaw sa pagbalhin, maningkamot sa pag-ilis sa tanan. Usahay, ikaduha pa gyod nako pintalan aron
humot ug morag bag-o ning dapita. Ipasulod ang mga kahon sa bag-ong panimalay.
Ug kuwaon nako ang mga sulod niini. Ang uban, kasagaran bug-at. Kanunay na lang
ingon ani, apan kinahanglan man. Maningkamot nga bitbiton tanan, ipasulod ug
ipahimutang bisan sakit na sa mga kamot, sa bukobuko hangtod sa dughan.
-- CINDY VELASQUEZ Cebu City, Philippines
No comments:
Post a Comment