Nagkamuritsing ang mga panganod, way porma,
mipaka ang dalugdog, usa, duha, tulo...
Nagkalugiyang ang mga gansiyang,
usa, duha, tulo, nga milabay
sa gisirad-an, bildong bintana.
Mipiti ang kilat ug morag miduslak kini
sa kinandohang pultahan, usa, duha, tulo ka
mga bangkaw nga gilabay gikan
sa sidlakan, usa, duha, tulo…
asa kutob ang mga tulo sa ulan?
Daghan kaayo sila, mas daghan pa sa mga tudlo
sa imong mga kamot, Ysabell,
apan giihap mo sila,
sa makadaghan, gibalik-balik og tag-napulo,
sa makadaghan gipilo ang pagtuyok
sa duha sa kamot sa orasan.
Usa, duha, ug
mipakpak ka sa kahimuot,
ang pag-ihap kanila,
mao’y pag-ila,
ang paglitok sa mga numero
mao’y pag-angkon,
sa maihap ug dili maihap,
ang mga numero naglumbay,
bisan og unsa kabaga ang kangitngit,
bisan sa kakusog sa paglatos sa alimpulos,
ang mga numero midagayday
ngadto sa pagkawala’y kataposan,
ngadto sa tumang pagka-dili matukib,
maanaa man o wala, kita, ako o ikaw, Ysabell,
nga mohilwas sa mga numero nga makanunayon,
malungtaron kay sa adlaw ug mga bituon.
Pagkanindot sa mga numero, Ysabell!
Pagkahalangdon sa ilang kahusay,
usa, duha, tulo... usa ka gatos, usa ka libo…
wala’y kinutobang kabuhong,
bisan og wala pa’y mohan-ay kanila,
molakbit sa ilang panagsunod,
sa talikala sa ilang panagsumpay,
molakbit kanato.
-- ESTER TAPIA
Nordrhein-Westfalen, Germany
No comments:
Post a Comment