Ayaw’g ilabay sa sapa
ang gihimo nakong bangka,
gigama sa papel ug sa mga titik
nga nagtiniil. Gikan sa gadugo
nga kasingkasing nga
nagbitay sa tumoy sa saging
diha sa nataran, haw-ang
sukad inyong gibiyaan.
Ayaw ibalhog sa basurahan
ang gakalapok nga mga kaang,
haom sudlan og mga sugilanon
nga nanggitik nako kaniadto
sa dihang ang yuta
nga
nanamkon nako nibuka
hangtod igong gilamoy
ang mga katawa ning kalibotan.
Karon, bisa’g unsaon nako
pagsangpit ninyo, sige lang kon
dili mo motubag aron sa gihapon
madunggan nako
sa agik-ik
sa langit bisan pa’g
giputos
sa kangitngit. Tipigan
ug pagatam-ison pod unta nako
lakip ang kabangis sa mga balod
nga inyong gitulod uban
sa akong panganod, gatipun-og
sa mga dalugdog samtang
makalumos ang unos
duyog
sa danguyngoy
sa mga langgam
nga wala’y
sangang mabatogan
bisan
taliwala ning kalasangan.
Kini diay ang kasakit.
Kining kahikurat sa isda
nga nahaw-as sa sapa
nga
danlog sa lumot hangtod
karon
dinhi sa atong nataran
nga haw-ang lang gihapon.
-- MARIA VICTORIA B. BELTRAN
Cebu City, Philippines
No comments:
Post a Comment