Tawgon ko kinig handomanan sa maanyag kong silingan nga kintahay akong hinigugma. Ingnon ta nga niadtong panahona nagpuyo ko sa usa ka gamayng balay sa akong hunahuna, diin sa imong pagsulod ang una nimong makita mao ang gisab-it nga hulagway sa usa ka siyudad nga gihakop sa madanihon ug aghop nga kwadro sa pasumangil. Inig-abot sa tukmang oras mogawas siya sa balay ug mopungko sa ilang tugkaran diin ang bermuda bag-o lang gihabas, mosandig sa punoan sa mansanitas, mga mata dili maukang gikan sa mga panid sa iyang basahon, ang gituy-od niyang bitiis milahos nganhi gyod sa tiilan sa akong higdaanan diin ang akong mga mata giyunyonan sa alimungaw. Sa kahilom misanap ang iyang gininhawa sama sa asul nga panapton nga milandong sa dayag apan kanunay lang hikalimtan nga tanaman sa akong pagkabata. Kinahanglan nga dili siya makaalinggat nga nagmata na diay ko, nga tinuoray kong nahinumdom, nga ang basahon nga iyang gikuptan nagbatbat og balikwaot nga pasumbingay mahitungod sa kahaponon nga wa-damhang among gisaw-an. Tungod kay sa dili madugay mapadpad na paingon sa daplin ang mga tinapok nga talan-awon, motuhop sa kwardo ug modahili ipon sa kalibotan diin naghari ang kaguliyang, diin ang idlot nga mga bituon molawig lang bisan asa sila gusto, nagdupa, naghinambid nga nanguros, nagdilaab, way kaluoy.
-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO
Dubai, United Arab Emirates
No comments:
Post a Comment