4.28.2010

ikalima nga kutaw sa kape
















Sama kini sa miaging nag-alindasay nga kagabhion.
Madungog ang pagpanaguto
sa katre sa matag wandog sa imong paghigda.
Pipila nalang ka gutlo
ug magbahas na ang kabuntagon ug hangtod karon
giduslitan paang imong mata sa pagtukaw uban
sa nagkipat-kipat nga lamparilya.

Sa gawas, misiaw kanimo ang timos nga alingising
nga nagpasipala
sa kawanangan kon nganong niining himatyon
nga kagabhion nagtuaw pa
sa pagmaya ang mga iring sa tugkaran.
Sa imong pagkawas sa katre, namasin ka
mawili sa imong pag-inusara. Sa bintana,
dihay mga hulmigas nagsadya, nagparada
sa ilang nabitbit nga grasya. Walay hangin
nga mosuway pagtuhop sa imong galamhan.
Ug walay kriik sa nagnganga nga pultahan.
Sa mabdos nga buwan walay
nag-ibid-ibid kaniya ni bisan
usa ka bituon sa kalangitan.

Ug sa ikaupat nga timpla, kaupat na usab
mibiay-biay sa imong huna-huna
ang saag nga mensahe sa usa ka babaye
nagbalandra sa selpon sa imong bana: "Ramon,
I miss you, I love you." Gibati mo ang kahuot
sa dughan ug sa gihapon padayon ka pagkutaw
sa ikalima nga tasa sa kape bisan sayod ka
nga hagbay ra nahurot ang asukar.


-- GENALYN G. OMAPAS
Cebu City, Philippines

1 comment:

rsb said...

ang ikaunom nga pagkutaw sa
kape, wala na'y asukar,
mas pait pa
sa kalagot,
ugma, mabuak ang celfon
sa agtang ni ramon,
madungog ang
syagit
sa dunggan sa kabit,
mag-ilis na og karsones
si Medusa

mahimong bato ang ay lab u!


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.