Midagan ka tungod kay dunay gigukod,
Kun, di ba kaha, ikaw ang gigukod maong midagan.
Naa ra na nimo kon asa ka sa duha.
ii
Ang atong mga tiil kanunayng
nagpunting sa padulngan.
Moatras usab kini kon moabot
sa dapit diin nag-atang ang pagduha-duha,
diin naghulga ang kahadlok,
diin hait ug talinis ang mga bato,
diin labong ang kasagbotan,
diin nag-ungaw sa bakilid ug pangpang
ug kon mosangko ta sa ka kapoy'g kauhaw.
iii
Bisan pa'g unsa, kanunay kitang
naglakaw paingon sa unahan
kun, di ba kaha, naglakaw nga tuliyok
tungod kay ang mga tiil nagsunod
man sa tanang gimithi sa atong
panan-aw, gihandom, gidamgo
ug, labaw sa tanan, gitinguha.
iv
Ang mga lusok sa uwan matagak
tungod kay walay laing dapit
nga padulngan kondi sa yuta.
Manglupad ang mga alindanaw
ngadto sa kinahabogang langit
ug dakpon sa ilang mga pako
ang kinaduowang planetag bituon.
Matagak ang mga balhibo sa wanang.
v
Giihap na ba nimo'g kapila ka midagan,
masapid, madugmo, mahulog, madakin-as?
Kun, di ba kaha, imong gisag-o
ang tanang ngalan sa bungtod nga giangkon,
ang bulok sa kahoy ug bukid nga gikatkat,
ang hulagway sa lasang nga gibaktas?
Kon wa pa, pasagdi ang lakang
nga mosukod sa tanang wa pa sukda,
mohinumdom sa mga nakalimtan,
modumdom sa mga di dayag nga utlanan,
moliko sa mga tipasan nga wa gani
maduaw sa nagduhiraw mong damgo.
vi
Mao kini ang laag nga kamatuoran:
gilukso nato ang di na kinahanglang tumban
tungod kay dili tanan markahan sa tunob.
Natumban na seguro nato ang halos
tanang nag-ali ug nagbabag sa agianan:
mga dahong namilit sa lapok,
kogon nga mokurit sa panit,
bildo'g tunok nga mosiak sa unod,
bato nga mobuak sa tikod ug bukog.
Ug, tingali, gisipaag gitindakan na pod nato
ang tanang saradong pultahan,
kotseng nag-ali atubang sa atong balay,
saag nga irong kalit misulod sa kosina
ug tanang mga pagarpar sa isdaag tagayan.
vii
Himasaan nato ang mga tiil sa dili pa matulog.
-- NOEL P. TUAZON
Dauis, Bohol, Philippines
No comments:
Post a Comment