kaniadto

(kang Ana)

Naanad kos’ una,
Inig-gimaw sa adlaw sa bintana,
Mga kisaw sa mga tamsi
Mopukaw nako.
Inig abli sa pultahan,
Akong malantaw sa unahan,
Ang mga langgam mora’g mga dahong
Nanglupad gikan sa mga sanga

sa karaang’ Tsikos nga gabarog sa nataran.
Ang mga tamsi magkisikisi,
Uyog-uyogon ang mga sanga. Matagak
ang mga dahon, duyan-duyanon sa hangin
ug manggilaw inig halok sa adlaw samtang
Si nanay, sa ubos, bitbit ang silhig-tukog,
Maghangad paabuton ang mga dahong

Mopahiluna sa yuta.
Iyang silhigon. Tapukon. Halingan.
Mao tingali nga hangtod karon
Sa pagpamunga nagpadayon.
Napustan pa kong nanay og Tsikos
Aron bawnon.

Hahay, molakaw na sad. Balik sa syudad.
Dugay na kong wala kauli. Karon pa.
Ang higanteng punoan sa Tsikos,
nag-inusara.
Gimingaw.

Gilumotan na. Gahulat sa hapon.
Kay unyang hapon,
human og haling ni nanay
sa mga layang dahon

mamauli
ang mga tamsi.
Magkisikisi.

Mohilom.
Magpalabay

sa kagabhion.


-- JOSUA S. CABRERA
Cebu City, Philippines