Ayaw kalain nga wa na siya kaila nimo. Sa akong tan-aw nimo ron di ko kaingon nga ikaw ni kon hitsura lang nimo ang akong basehan. Hilaw ang iyang pahiyom sa paglitok mo sa imong ngalan. Miyango siya apan klaro nga nagduhaduha siya. Ang di klaro mao ang tubag sa pangutana kon nausab na ba gyod ka o nakalimot na ba gyod siya kon kinsa ka. Apan di mo kini angayng ikasakit. Daghan pang butang katingalahan. Pananglit, nakahinumdom ka ba nga ganihang sayong buntag sa atong pagbisita sa pikas tang balay laing tawo diay ang nagpuyo didto? Ang buot kong ipasabot, laing balay diay tong atong nasak-an. Wa man goy kalainan, labi na ang kangitngit nga gidan-ok sa likod sa pultahan, nimo pa nga daw nagbasa sa akong hunahuna. Abli ang atong kwarto ug naabtan ta, nga nagkatuali ibabaw sa halapad nga katre, ang mga hulma sa lawas nga hugot pagkalimin sa habol ug kahilom. Sa atong pagkanaog, gisugat ta sa tugkaran sa mga paryente sa bag-ong kasal, nga matinahurong mihangyo kanato sa pagbiya.
-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO
Dubai, United Arab Emirates
No comments:
Post a Comment