"Kay wa man kaibot si Maria kang T. S. Eliot, ipataop kaha nato si Wallace Stevens.” -- Vicente Vivencio Bandillo, 13 Ka Paagi Pagtan-aw kang Maria
Pasayloa kining ubos nimong higala
Nga naningkamot apan nagpabiling buta
Sa buot isugyot ni Wallace Stevens
Ang Amerikanong nakakita sa heavens
Inigbaha didtos' amoa
Molangoy ko ug mokatawa
Unya kasagaran, kining akong pana
Mosipyat kay nagkandarapa
Unsay nahitabo sa bulan sa Agosto
Wala ko kasayod nga naa'y niboto?
Ug ang tanang anghel sa langit
Motubag inig-Maria ang imong sangpit.
Ug, excuse me, wala gyu'y demonyo
Kining nagpakyut kong balahibo
Dili nako kuhaon ang akong sapot
Gawas og ang akong ngipon mokagot
Ayaw'g saba kay mitaginting sa akong dunggan
Ang di matungkad nga hinungdan
Tinuod, gialirongan kos mga langgam
Ug wa tuyoa, ako silang natumban
Ug kitang tanan dinhi sa Bisayang kalibotan
Nahilambagit sa atong sinultihan
Apan nalipay ko nga imong nakit-an
Ang badlis sa lingin nga akong gibiyaan
Ug kining mga pasumbingay sa balitaw
Hait pa kay sa bag-ong gihimo nga baraw.
Wala ko kabantay nga nikuyog ka sa prosesyon
Sa Carcar ug nidawat sa akong bendisyon?
Ayaw'g kabalaka sa nagtakilid nga bukid
Kay di tika biyaan, mao na ang akong sugid.
Ug palihug, inig bundak sa ulan
Hapit sa Ayala, sa may ganghaan
Ug dal-a ang kagangkagang mong sakyanan.
Kay matod pa ni Stevens
Nga nakamatngon sa heavens
Ako ang anghel sa kalibotan
Kay pinaagi nako
makit-an nimo ang kamatuoran.
Ay, ambot!
-- MARIA VICTORIA BELTRAN
Cebu City, Philippines
No comments:
Post a Comment