Way timik nga naminaw ang mga kabos nga parokyano sa bukiran sa Kantularoy sa batan-ong nilang pari nga madasigong nagwali kabahin sa kahinungdanon sa hugot nga pagtuo sa Diyos. Matod niya, ang kaluwasan nga maghatag og kinabuhing dayon didto sa langit uban sa mga anghel mao day bugtong tumong sa kinabuhi dinhi sa yuta, nga kini dili tiaw-tiaw, nga kini naglambigit sa kasingkasing, lawas ug kalag, nga kini nanginahanglan og panlimbasog adlaw-adlaw hangtod sa ikamatay. Ug dayon nagkutlo siyag mga linya gikan sa Fear and Trembling ni Søren Kierkegaard, unya sa dihang nagsugod na siyag batbat kabahin ni Abraham kansang hugot nga pagtuo ug pagsalig sa iyang Langitnong Amahan naghatag kaniyag kaisog pag-ihaw sa kaugalingon niyang anak nga si Isaac, miutnga ang akong tupad nga mag-uuma, ug ang gisabak niyang anak nga nahugtan ra kaayo niya paggakos nagpusngapusnga kay wa kaginhawa. Ug ako nga nahipunta didto kay nagluhod og kasal nakalingi sa batan-ong magtiayon, nga luspad ug piyahok ang mga nawong, nga naghangad sa pari apan wa maminaw sa sermon, kay ang ilang pagtagad gisaklit sa humod nga hutuhot sa handuraw, nahisalaag sila sa siot ug nag-ikis-ikis nga dalan-dalan sa gugma, diin sila nagkurog sa kakulba kon unsay dangatan nila inighugpa sa dan-ag nga kangitngit niining unang gabii sa kinabuhi nga ilang pagasaw-an—maayo man ang ilang kahimtang o dili, sa kabuhong o sa kawad-on, sa sakit o sa kabaskog, hangtod nga bulagon sila ni Kamatayon nga niining tungora tua nagpahimudlay sa lagkaw tungatunga sa mapanunod nilang kamaisan.
-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO
Dubai, United Arab Emirates
No comments:
Post a Comment