harana

Kon sa takulahaw man, may mopukaw kanimo
Usa ka mananoyng awit hukad ning kasingkasing
Ayaw lamang hinginli tahom damgong nahimo
Kay tuyo ko lang bitaw, nangagi ta mahaling.

Ako moawit-mohilak sa halandumong huni:
Ug ning akong pagtukbil sa nahinanok gugma
Mahimong sangpiton mo, kon milubad panuni,
Kay ako mang mga pulong, imo man ang saluma.

Kon dili mo na maantos nanudyang handomanan,
Ihilak lang sa tago kahiubos ta sa palad;
Mao gyong mga saad...wa na may katumanan...
Pasagding king awit ta, kanimo ko ay ihalad.

Paminawa kay tim-os... ako nga nagahandom
Sa panumpang nasulat, sa pangakong napapas;
Sabta king mga bakho sa napalong paglaom.
Ug imo mang katungod paglilong sa nabanlas.

Pamatiang kagabhion...kini nagapanghupaw...
Kay tingali nasayod sa giluom pagbati:
Mga luhang nanailos nangaghog mga pagtuaw,
Baya patalinghogi king sangpit nga sinati.

Ug kon sa kapulihay malab-as ang dugokan,
Sa bulak handumanan ning nangalimyong awit,
Talikdan mong kahilom nga pagahimut-okan
Niining mga alindasay sa balatiang sinakit.

Buksing palid natak-op, panid sa kagahapon,
Ning samad sa paghandom, naulat nga kalimot,
Paminawa kay tim-os, ingon man sa gihapon:
Ania ako ning kangitngit, may haranang nasibot.


-- MELQUIADITO M. ALLEGO, M.D.
Palm Harbor, Florida, USA