(gikan sa Iningles nga hubad ni Carolyn Forché
sa balak ni Mahmoud Darwish)
Nahisakop ko didto. Duna ko’y daghang panumdoman.
Natawo ko sama sa uban.
Duna ko’y inahan, balay nga daghang bintana, mga laking igsoon, mga higala,
ug selda sa prisohan nga duna’y tugnaw nga bintana! Duna ko’y bawod
nga gisakmit sa mga kanaway, usa ka talan-awon nga akoa ra.
Duna ko’y natuhop nga balilihan. Sa ilawom nga kanawkanaw sa akong pulong,
duna ko’y buwan, kabaskog sa langgam, ug wa’y kamatayong kahoy nga uliba.
Dugay kong nagpuyo sa yuta sa wala pa ang mga tawo gihimong
tukbonon sa mga espada.
Nahisakop ko didto. Dihang ang langit nagbangotan sa iyang inahan,
akong giuli ang langit sa iyang inahan.
Ug nihilak ko aron ang gapauli nga panganod modala sa akong mga luha.
Aron lapason ang mga lagda, nakat-onan nako ang tanang pulong
nga kinahanglanon sa pagsuway nga dugoon.
Nakat-onan ug nabungkag nako ang tanang mga pulong aron kuhaon
gikan niini ang usa ka pulong: Pinuy-anan.
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas, USA
No comments:
Post a Comment