taas nga damgo, mubo’ng gabii

Ayaw una ako’g pukawa
Ning akong paghikatulog,
Bag-o pa lang ning-abot ang banagbanag,
Daghan pang mga gutlo’ng nahibilin
Aron akong maabot
Ang tumoy
Ning taas kong damgo.

Mahimong imo nang buksan
Ang nagkang-ang mga bintana,
Aron imong masud-ong
Ang gihambin mong katahom
Sa mga bulok
Sa nagsilang nga adlaw.

Apan alang kanako,
Maoy akong palabihon
Ang lainlaing mga larawan
Nga nanagbukas
Ning nahibiling mga lawak
Sa kangitngit.

Kay, higala, sultihan ko ikaw
Nga daghan pa ang mga talan-awon
Nga gitutokan
Ning nagpiyong kong mga mata.
Ug taas, taas kaayo
Ang dalan sa damgo
Nga akong gisubay
Lagbas sa ganghaan
Ning akong paghinanaok.

-- URIAS A. ALMAGRO
New Berlin, Wisconsin, USA